Είμαστε όλοι μετανάστες

Πέρα από την οργή για τον χαμό ανθρώπινων ζωών στις ελληνικές θάλασσες, όχι από αμέλεια αλλά με κρατική συναυτουργία, καλό είναι να ξαναδιαβάσουμε από την αρχή το μάθημα που μας έρχεται μέσα από τους αιώνες.

Η γοητεία του Κώστα Φιλίνη

ΟΚΝΕ, ΕΠΟΝ, εμφύλιος, παρανομία, ΚΚΕ, ισόβια, φυλακή, ΕΔΑ, δικτατορία, ξανά ισόβια, φυλακή, «Θεωρία των παιγνίων και πολιτική στρατηγική». Μεταπολίτευση, ΚΚΕ εσωτερικού, Ευρωκομμουνισμός, ΕΑΡ, Συνασπισμός, ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλα λόγια

Αν θέλουμε να δραπετεύσουμε από τους κοινούς μας εφιάλτες, καλό είναι να ξανασχεδιάσουμε συλλογικά τη μοίρα μας με καινούρια υλικά, να βάλουμε σε καινούρια σειρά όνειρα και αξίες και να μην ξανακοιτάξουμε ποτέ πάλι πίσω.

«Τέταρτος κόσμος»

Ένα σενάριο που κανένας δεν θα ’θελε να σκέφτεται για το μέλλον, ένα καμπανάκι κινδύνου από τη Θεσσαλονίκη για το τοξικό κοκτέιλ ύφεσης, αυταρχισμού και νεοφιλελευθερισμού.

Έκλεισα το βιβλίο που διάβαζα με μια πικρή γεύση στο στόμα. Η ιστορία εξελίσσεται σε μια κοινωνία του μέλλοντος, όπου ο εκλεγμένος πρωθυπουργός είναι ένας τραπεζίτης που ακούει στο εύγλωττο όνομα Μπεν Σαχάρα. Η ανεργία έχει φτάσει στο 40% και οι άνεργοι έχουν υποχρεωθεί να φορούν στο στήθος ένα κόκκινο αστέρι και να κατοικούν σε πρόχειρους καταυλισμούς μακριά από την πόλη,

Όχι πάλι κορόιδα

Δεν θέλω να καταγγείλω άλλο αυτό το σύστημα που καταρρέει – το θεωρώ τελειωμένο. Αυτό που θέλω είναι να αναγγείλω πως αν δεν πάρουμε την ευθύνη αυτού που έρχεται -ολόκληρη- θα αποδειχτούμε άξιοι της κακής μας τύχης.

Δεν θέλω σήμερα να γράψω για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Ο Χριστόφορος απαντά στο ερωτηματολόγιο του L

Περιγράψτε μας την εικόνα του εφηβικού δωματίου σας και βάλτε μας και το σχετικό soundtrack.

Πολύ ενδιαφέρουσα η ερώτησή σας, αλλά θα μου επιτρέψετε να μην απαντήσω. Θα ήταν σκόπιμο να την απευθύνετε σε κάποιον πιο ώριμο, εγώ παραμένω παιδί ακόμα, περιτριγυρισμένος μονάχα από παιχνίδια, παζλ, πλαστελίνες, τρενάκια και τέτοια. Α, πάντα ήθελα ν’ αποκτήσω κι ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι.

Χρονιά του κριαριού

Άνοιξα χθες βράδυ να δω ειδήσεις μετά από ρεπό 5 ημερών κι έπεσα στις πυορροούσες εικόνες ενός συστήματος είσπραξης φόρων που δεν πάει άλλο. Αμέσως έκανα φλας μπακ στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα της πολιτικής ηγεσίας.

Άκουγα τόσον καιρό να μιλάνε για τις θυσίες του ελληνικού λαού που πρέπει να αναγνωριστούν, που δεν πρέπει να πάνε χαμένες, που τις αναγνωρίζουν οι άλλοι Ευρωπαίοι και άλλα πολλά μελιστάλαχτα. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά σε όλο αυτό το λιβανιστήρι.