Πώς «αγοράσαμε» τον Σάντα Κλάους

Είχα ήδη παιδί που είχε προ πολλού πάψει να πιστεύει στην ύπαρξη του Άι Βασίλη, και ωστόσο δεν είχα προβληματιστεί επαρκώς με τις αντιφάσεις του μύθου του. Πολλά ονόματα, Σάντα Κλάους, Περ Νοέλ, Σίντερ Κλάας ή απλώς Σάντα, διαφορετικοί τόποι καταγωγής: Καππαδοκία, Βόρειος Πόλος, Ροβανιέμι. Αλλά επρόκειτο για βολικό μύθο, οπότε εντάξει, παρότι θα ‘πρεπε να προβληματίζει τι το ήθελε το… έλκηθρο με τους ταράνδους στην Καππαδοκία.

Κάλαντα της επιβίωσης

«Άψε Βαΐτσα το κερί κι ανέβα και κατέβα

και κάτσε και λογάριασε ήντα θα μας εδώσεις.

Ή πίττα ή λουκάνικο ή μουχτερό κομμάτι

κι από τη σφήνα του βουτσιού να πιούμε μια γεμάτη

κι από το καλαθάκι σου κανένα κουλουράκι

κι από τη μαύρη κότα σου κανένα αβγουλάκι.

Δε λέμε περισσότερα να μην πολυλογούμε

αν θέλει μας τ’ αρχοντικό ανοίξετε να μπούμε,

καλησπε – καλησπέρα να σας πούμε.»

Χριστούγεννα δύο ταχυτήτων

Πήγα την περασμένη Τρίτη στο ΟΑΚΑ να παρακολουθήσω τον αγώνα Παναθηναϊκός – Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ατμόσφαιρα χαρμόσυνη, χριστουγεννιάτικη. Τα ίδια συνέβησαν και την επομένη στο ΣΕΦ, Ολυμπιακός – ΤΣΣΚΑ.

Λέξεις που πέθαναν

Μίλησε προχθές ο πρωθυπουργός για την ανάγκη προστασίας του «κοινού περί δικαίου αισθήματος». Τυπικά είχε δίκιο, αφού μιλούσε για την ανάγκη να πιεστούν οι μπαταχτσήδες επιχειρηματίες ώστε να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Αλλά αναλογιζόμενος τη σκηνή, δεν μπόρεσα να μη γελάσω.

Μπέρδεψαν τον Βούτση με τον Βρούτση

Τι εννοούσε τις προάλλες ο Νίκος Βούτσης όταν υποστήριξε ότι οι πιστωτές σήμερα, «για δικούς τους λόγους, για αδυναμίες και προτεραιότητες δικές τους», υποστηρίζουν τον οδικό χάρτη της κυβέρνησης; Ποιοι είναι αυτοί οι δικοί τους λόγοι που τους παρακίνησαν να ποντάρουν στη σημερινή κυβέρνηση, αντί στους ομογάλακτούς τους πολιτικούς;

«Ο δικαστής που δεν καταλαβαίνει»

Η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης είναι κάτι παρόμοιο -αν όχι ταυτόσημο- με τη δημοκρατία. Πολλοί την επικαλούνται προς ίδιον όφελος. Και όσες προσπάθειες και να γίνουν, λέμε τώρα, πάντα κάτι παραπάνω χρειάζεται. 

Το μυστικό είναι στο πόθεν!

Στοιχηματίζω ότι μεγάλο μέρος του κοινού ιντριγκάρεται περισσότερο με τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτικών παρά με τον τρόπο που τα απέκτησαν. Τους ενδιαφέρει κυρίως το ΕΣΧΕΣ, όχι το ΠΟΘΕΝ.