Η αλήθεια είναι πως δεν πολυκατάλαβα την κυβερνητική τακτική στην υπόθεση Novartis: Επίσκεψη του κυβερνητικού εκπροσώπου στην εισαγγελία. Σύσκεψη στο Μαξίμου. Σκληρές δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης. Δημόσιο bulling από Πολάκη και Π. Καμμένο. Αυτά δεν τα κάνεις όταν η δικαιοσύνη έχει βγάλει στη σέντρα τον αντίπαλό σου – διαβιβάζεις σεμνά τη δικογραφία στη Βουλή και προχωράς στα περαιτέρω. Δεν απειλείς με δικαστήρια, ούτε διατρανώνεις τη χαρά σου. Αλλά ίσως εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι πως ο εντοπισμός του σκανδάλου δεν οφείλεται κυρίως στη λειτουργία ντόπιων μηχανισμών ελέγχου, αλλά σε έρευνα που ξεκίνησε στις ΗΠΑ. Δεν είναι η πρώτη φορά…
Κι εδώ ακριβώς είναι η ουσία. Παρά τις διακηρύξεις ότι η πάταξη της διαφθοράς αποτελεί κυβερνητική προτεραιότητα, ουσιαστικά το πλαίσιο δεν έχει αλλάξει.
Υπάρχει μια στρεβλή άποψη στην κυβέρνηση, που εξαντλείται στη σύγκριση του ηθικού φορτίου της κάθε παράταξης. Καμία σχέση. Ουδείς είναι εξ ορισμού καλός ή κακός. Άλλωστε, η εξουσία και τα επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν τρόπους να διαφθείρουν και τον πλέον αδιάφθορο. Το ζητούμενο είναι να υπάρχουν φίλτρα ελέγχου, αξιόπιστες ανοιχτές διαδικασίες που θα αποθαρρύνουν παραβατικές συμπεριφορές. Κι ένα δεύτερο επίπεδο άμυνας, που θα εντοπίζει και θα εξοβελίζει τυχόν παραβάτες.
Βεβαίως, πρόσφατα ψηφίστηκε η δημιουργία Μηχανισμού Αξιολόγησης της Καινοτομίας στην Υγεία, στα Φάρμακα και τον Εξοπλισμό» (H.T.A.). Είναι ωστόσο ντροπιαστικό το γεγονός ότι επρόκειτο για μνημονιακή υποχρέωση! Άλλη παθογένεια κι αυτή, να μας πιέζουν οι δανειστές να παίρνουμε μέτρα που υποτίθεται πως αποτελούν δική μας προτεραιότητα.
Στην περίπτωση της Novartis, βέβαια, η εμμονή της τρόικας βγάζει νόημα: Όπως γράφτηκε, οι στόχοι της υπερέβαιναν κατά πολύ τα κέρδη της στην ελληνική αγορά. Προσέβλεπαν πρωτίστως στο ότι η Ελλάδα αποτελεί χώρα αναφοράς για τη διαμόρφωση της πανευρωπαϊκής τιμής των φαρμάκων – τεράστιο διακύβευμα, να μην έδιναν πολύ παραπάνω;
Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 7.2.2018
Χριστόφορος Κάσδαγλης 